Sana yazılmamış satırlar, anılmamış hatıralar bırakmak isterdim miras olarak. Oysa bakıyorum da içimde çırpınan kelebekler dışında bir can bile yok. Onlara rağmen uçamıyorum bile...
Küçükken merdivenlerden seke seke inerken her yukarı sıçrayışımda uçtuğumu hayal ederdim ve uçardım da! İnanırdım: “işte yine uçuyorum” derdim. Yalnızken kollarımı kanat misali çırptığım bile olurdu. Birileri yanımdaysa yapamazdım. Zamane çocuğuydum ne de olsa, diğer zamane çokcukları gibi alışmıştım kontrollü olmaya. Bir de o zaman vardı işte içimde şimdi çırpınan yolunu kaybetmiş kelebekler. Büyüyünce benden sıkılıp içimden çıkıp giden o küçük kelebekler yine gelmişlerdi ziyarete. Göremiyorum evet ama kanatlarının ipeksiliğinden hissediyorum: rengârenkler. Bu şey gibi… Hani kokladığınız bir şeyin tadını da alırsınız ya sanki işte onun gibi. Kelebekler siyah üzerine eflatun ve beyaz benekli. Küçükken ip baskısı yapardık ya sayfaları kapayıp, şimdi neden yapmıyorsak, işte onu andırıyor. İp baskı desenli şeffaf kelebeklerim onlar benim. Onlar çocukluğum benim.
Küçükken merdivenlerden seke seke inerken her yukarı sıçrayışımda uçtuğumu hayal ederdim ve uçardım da! İnanırdım: “işte yine uçuyorum” derdim. Yalnızken kollarımı kanat misali çırptığım bile olurdu. Birileri yanımdaysa yapamazdım. Zamane çocuğuydum ne de olsa, diğer zamane çokcukları gibi alışmıştım kontrollü olmaya. Bir de o zaman vardı işte içimde şimdi çırpınan yolunu kaybetmiş kelebekler. Büyüyünce benden sıkılıp içimden çıkıp giden o küçük kelebekler yine gelmişlerdi ziyarete. Göremiyorum evet ama kanatlarının ipeksiliğinden hissediyorum: rengârenkler. Bu şey gibi… Hani kokladığınız bir şeyin tadını da alırsınız ya sanki işte onun gibi. Kelebekler siyah üzerine eflatun ve beyaz benekli. Küçükken ip baskısı yapardık ya sayfaları kapayıp, şimdi neden yapmıyorsak, işte onu andırıyor. İp baskı desenli şeffaf kelebeklerim onlar benim. Onlar çocukluğum benim.
1 yorum:
Ellerinize sağlık üstadım.
Yorum Gönder